Zimowa pocztówka – biała przestrzeń, narty i….Krupówki

Polskie góry są…..

Najpiękniejsze ! – powiedziały nasze dzieci po kilku dniach zimowego szaleństwa. Tam, ta biała, niczym nie skrępowana przestrzeń niezależnie od pogody zachwyca jeszcze bardziej. Coś jest w tej bieli, że się za nią tęskni, też tak macie? Ja co roku nie mogę doczekać się aż świat pokryje się białym puchem i zniknie ta nasza szaro-bura rzeczywistość. Rozmawiając o tym z innymi czuję, że jestem w mniejszości. To „białe g…o” lecące z nieba doprowadza ich niemal do zimowej depresji. Skąd się to bierze? To fakt, zima zmusza nas do opuszczania strefy komfortu, wymagając od naszego ciała i ducha większej mobilizacji. Mróz zamyka nas w domach, na zewnątrz śnieg spie w oczy, samochody zaśnieżone, ślisko na drodze – nienawidzę tej zimy – mawiają. I jak tu stopić ich lodowe miny, jak namówić, by rozejrzeli się i dostrzegli jak jest pięknie.

Ostatni tydzień spędziliśmy pod Tatrami. Stojąc tam u góry, na stoku, biała przestrzeń uwodzi bardziej, och jeszcze bardziej. :)Wolność, którą dają narty…Daleki horyzont, który unosi się i opada wraz z nami…I to poczucie, że sam wybierasz drogę, sam decydujesz w którą stronę.  I to co najpiękniejsze, rysunek śladu nart na śniegu, który przed Tobą zostawili inni. Każdy inny, każdy niepowtarzalny, indywidualny.  

I tak by można tam bez końca… Spoglądać w dal z zachwytem i  w głowie  malować wspomnień pocztówki. I…i tylko czasem gdy się zjedzie z góry i wstąpi w przestrzeń, nad którą górę bierze człowiek, ze zdziwienia przechodzi nas mróz po plecach. Jak to możliwe, że niektórzy ludzie, obcując na co dzień z tym pięknem nie potrafią go przenieść niżej, że tak bez pomysłu  zostawiają smutny ślad po sobie. 

A tak by się chciało, tak jak dzieci, nieustannie cieszyć się przestrzenią…Oj w tej kwestii mamy sporo do nadrobienia. Zatem my wracam do pracy…czas to zmienić ! 😉 A Wy delektujcie się tą bielą, póki nie zmieni się pośniegowe błoto. 🙂

ps. Ach i jeszcze jedno. Gdy byliśmy w górach zakończył się pierwszy etap głosowania w konkursie Blog Roku 2014. Dzięki Waszym sms’om udało się nam przekazać niewielką sumę pieniędzy na Fundację Dzieci Niczyje. Do następnego etapu jednak nie przeszliśmy, ale to nie szkodzi, wszak nie o to chodzi. Wystartowaliśmy po raz ostatni, robimy dalej swoje, to nam wychodzi zdecydowanie lepiej niż proszenie o sms’y. 🙂 Niemniej jednak za każdy głos DZIĘKUJEMY ! 🙂